Όταν η κοινωνία κλείνει τα μάτια και τα αυτιά μπροστά στο άδικο και το κακό, όταν σιωπά, παρακολουθεί αδιάφορα και δεν απλώνει το χέρι για να προστατεύσει τα παιδιά της, όταν η βία ασκείται ελεύθερα στο φως της ημέρας, όταν η υποκρισία και το προσωπικό συμφέρον υπερβαίνουν την ανθρωπιά και την ευαισθησία τότε μόνο θλίψη, ντροπή και απογοήτευση μπορεί να νιώσει κανείς.
Η ελληνική κοινωνία που ζούμε και μεγαλώνουμε αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ευθυνοφοβική και επικίνδυνη. Ένα συγγνώμη δε φτάνει προς τον Βαγγέλη και τον κάθε Βαγγέλη που αφήνει αβοήθητο και του αφαιρεί το θάρρος και την εμπιστοσύνη να ΦΩΝΑΞΕΙ ΒοΗθΕιΑ...
Πλέον δεν τίθεται θέμα σωτηρίας της χώρας από την οικονομική κρίση αλλά θέμα σωτηρίας της ψυχής του κάθε Έλληνα πολίτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου